Coping

Eenzaam schaap? Of toch niet?

Soms heb je van die momenten dat je denkt dat je een dom schaap bent; dat je er helemaal alleen voor staat: dat je vriend of vriendin 'een nieuwe' heeft of dat je baas nooit een lovend woordje voor jou over heeft, maar alleen voor je collega's. Of dat je collega's je links laten liggen en achter je rug om met elkaar leuke dingen doen. Uiteraard kan dat incidenteel allemaal wel eens gebeuren. En het gebeurt ons allemaal. Maar meestal is dat alleen maar hoe wij er zelf tegenaan kijken, en objectief gezien niet de waarheid (coping).
Zou het dan niet beter zijn om eens een keer te controleren of je het wel bij het rechte eind hebt? Zou je er niet beter aan doen om de betreffende persoon eens op de man (of vrouw) af te vragen of datgene wat jij meent of voelt juist is? En als dat gevoel dan (helaas) al bevestigd wordt, te onderzoeken waar het aan ligt? Ligt het aan jezelf of ligt het wellicht toch aan die ander?
Naar mijn mening moet je niets 'opvreten', maar gewoon in de aanval gaan. Jij bent toch zeker niet dat domme schaap dat alles maar gewoon met zich laat gebeuren? Probeer daarom altijd te achterhalen wat er aan de hand is, en kijk of je er zelf iets aan kunt doen, en of je bij die ander misschien de reden kunt wegnemen waarom die zo vervelend tegen je doet. Uiteraard zal dat pijnlijk (kunnen) zijn - zowel voor jezelf alsook voor die ander - maar het klaart de lucht wellicht wel op, en voor jou is het altijd goed dat je je ongenoegen hebt kunnen kenbaar maken. Dat biedt jou dan weer mogelijkheden om uit die vervelende situatie te komen. Hoef je niet langer te malen en kun je eindelijk je tijd weer aan de leuke dingen van het leven spenderen: gezellig uitgaan bijvoorbeeld en zelf 'een nieuwe' versieren. Het is alleen maar een ideetje hoor.
Wil je eens met mij hierover praten of gewoon een kleine assertiviteits-training doen? Neem dan contact op. 💕

46